به نقل از «آنا»

«علم و فناوری» جنسیت نمی‌شناسد/ بانوان تاثیرگذار عرصه تکنولوژی کدامند؟

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۱۴۵۴

خبرگزاری علم و فناوری آنا- گروه علم و فناوری؛ از همان ابتدا، زنان سهم قابل توجهی در زمینه‌های ریاضیات، علوم، فناوری و ...داشته اند. اما با وجود این واقعیت که زنان پیشگام شیوه زندگی و تفکر ما را در مورد جهان تغییر داده اند، ممکن است ناشناخته مانده باشند مانند اولین زنی که برنده جایزه نوبل شد تا کاشف‌های عرصه‌های زیست شناسی، زیست شناسی و شیمی!.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قطعا تعداد این زنان تاثیرگذار در عرصه علم و فناوری آنقدری هست که متمایز از افراد معمولی باشند اما نتوان آنها را به راحتی برشمرد و معرفی کرد. اما قصد داریم به مناسبت نزدیک شدن به روز زن و ارج نهادن به این مقام والا در کشور در این گزارش تعدادی از زنان عالم را که زندگی بشریت را متحول کردند معرفی کنیم. بخش اول این گزارش به شرح زیر است؛

«ماری کوری» «Marie Salomea Skłodowska Curie» (۱۸۶۷- ۱۹۳۴): تنها زن دارای دو جایزه نوبل

«ماری سالومئا اسکودوفسکا کوری» فیزیکدان و شیمیدان لهستانی با تابعیت فرانسوی و از پیشگامان پژوهش در زمینهٔ واپاشی هسته‌ای بود. خانواده کوری در مجموع پنج جایزه نوبل دریافت کرد و خود او نخستین زن در جهان است که به جایزهٔ نوبل دست یافت. 

ماری کوری تنها زن و اولین کسی است که دو بار جایزهٔ نوبل گرفت و تنها کسی است موفق به دریافت جایزهٔ نوبل در دو زمینهٔ علمی متفاوت شد. او همچنین نخستین زنی بود که اجازه یافت در دانشگاه پاریس تدریس کند.
 

«ماریا سیبیلا مریان» «MARIA SIBYLLA MERIAN» (۱۶۴۷-۱۷۱۷): کاشف نحوه تولد حشرات 

ماریا سیبیلا مریان، حشره شناس، گیاه شناس، طبیعت شناس و هنرمندی بود که نقشه‌های فوق العاده دقیقی از حشرات و گیاهان خلق کرده است. مریان در کار با نمونه‌های زنده، جنبه‌هایی از زیست شناسی را که قبلاً برای علم ناشناخته بود، یادداشت و آشکار کرد. 

قبل از تحقیقات مریان در مورد زندگی حشرات و کشف او مبنی بر اینکه حشرات از تخم بیرون می‌آیند، به طور گسترده تصور می‌شد که این موجودات به طور خود به خود از گل تولید می‌شوند. نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۷ گزارش داد که او اولین دانشمندی بود که نه تنها چرخه زندگی حشرات بلکه نحوه تعامل موجودات با زیستگاه آن‌ها را نیز مشاهده کرد.

بر اساس گزارش «رویال کالکشن تراست» در انگلیس، مشهورترین اثر مریان، کتاب «Metamorphosis Insectorum Surinamensium» در سال ۱۷۰۵، مجموعه‌ای از تحقیقات میدانی او در مورد حشرات سورینام است.

«سیلویا ارل» «SYLVIA EARLE» (متولد ۱۹۳۵): نخستین زن کاشف اعماق اقیانوس 

سیلویا ارل، زیست شناس و اقیانوس شناس دریایی، رویکردی همه جانبه به علم اقیانوس دارد. خودش می‌گوید در نزدیک به ۷۰ سال غواصی، از زمانی که ۱۶ ساله بوده، حدود یک سال را در زیر آب گذرانده است.

ارل تحقیقات اقیانوسی خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ آغاز کرد. به گزارش تلگراف، در سال ۱۹۶۸، او اولین زن دانشمندی بود که در یک شناور به عمق ۳۱ متری در باهاما فرود آمد و این کار را در حالی که چهار ماهه باردار بود انجام داد. 

دو سال بعد، ارل تیمی متشکل از پنج زن در یک زیرآب پیما (آکوانات) را در یک ماموریت دو هفته‌ای برای کاوش در بستر دریا، در آزمایشگاه زیر آب Tektite II رهبری کرد. از آن زمان، ارل بیش از ۱۰۰ کاوش را در اقیانوس‌ها در سراسر جهان رهبری کرده است و در سال ۱۹۹۰، او اولین زنی بود که به عنوان دانشمند ارشد اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) خدمت کرد.

 

 

«می جمیسون» «MAE JEMISON» متولد ۱۹۵۶: نخستین زن فضانورد 

در سال ۱۹۹۲، زمانی که شاتل فضایی «اندیور» به فضا رفت، جمیسون، فضانورد ناسا، اولین زن آفریقایی آمریکایی بود که به فضا رسید. اما فضانورد تنها یکی از عناوین متعدد اوست. جمیسون همچنین یک پزشک، یک داوطلب سپاه صلح، یک معلم، و موسس و رئیس دو شرکت فناوری است.

جمیسون در سن ۱۶ سالگی، به دانشگاه استنفورد رفت و در آنجا مدرک مهندسی شیمی و مطالعات آفریقایی و آمریکایی آفریقایی را دریافت کرد. او در سال ۱۹۸۱ دکترای پزشکی خود را از دانشگاه کرنل در ایالت نیویورک گرفت. 

پس از آموزش با ناسا، جمیسون و شش فضانورد دیگر ۱۲۶ بار در اندیور به دور زمین چرخیدند. جیمیسون در طول ۱۹۰ ساعت حضور خود در فضا، به انجام دو آزمایش بر روی سلول‌های استخوانی کمک کرد. 

جیمیسون همچنین یک چند زبانه است و به زبان‌های انگلیسی، روسی، ژاپنی و سواحیلی صحبت می‌کند. گفتنی است لگو یک عروسک کوچک به افتخار او ساخته است.

 

«مریم میرزاخانی» (۱۹۷۷-۲۰۱۷): تنها بانوی برنده مدال معتبر فیلدز

مریم میرزاخانی ریاضیدانی بود که به حل مسائل سخت و انتزاعی در هندسه فضا‌های منحنی شهرت داشت. او در تهران متولد شد و مهمترین کار خود را به عنوان استاد دانشگاه استنفورد بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ انجام داد.

کار او به توضیح ماهیت ژئودزیک، خطوط مستقیم در سطوح منحنی کمک کرد. کاربرد‌های عملی برای درک رفتار زلزله داشت و پاسخ‌هایی به اسرار دیرینه در این زمینه پیدا کرد.

در سال ۲۰۱۴، او اولین - و هنوز هم تنها - زنی است که برنده مدال فیلدز، معتبرترین جایزه در ریاضیات شد. هر سال مدال فیلدز به تعداد انگشت شماری از ریاضیدانان زیر ۴۰ سال در کنگره بین المللی ریاضیدانان اتحادیه بین المللی ریاضی اعطا می‌شود.

میرزاخانی مدال خود را یک سال پس از تشخیص سرطان سینه در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد. او در ۱۴ جولای ۲۰۱۷ بر اثر سرطان در سن ۴۰ سالگی درگذشت. در سال ۲۰۱۹، همکارش الکس اسکین به خاطر کار انقلابی که با میرزاخانی در مورد «قضیه عصای جادویی «انجام داد، برنده جایزه ۳ میلیون دلاری پیشرفت در ریاضیات شد. در اواخر همان سال، جایزه پیشرفت جایزه جدیدی به افتخار میرزاخانی اعطا کرد که به ریاضیدانان زن جوان آینده دار تعلق می‌گرفت.

 

 

«ماریا گوپرت مایر» «Maria Goeppert Mayer» (۱۹۰۶-۱۹۷۲): برنده جایزه نوبل فیزیک 

دکتر ماریا گوپرت مایر از دانشگاه کالیفرنیا به عنوان یکی از برندگان جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۶۳ معرفی شد. او برای اکتشافات خود در مورد ساختار پوسته‌ای هسته جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. او ۶۰ سال پس از دریافت این جایزه توسط ماری کوری، دومین زن برنده جایزه نوبل فیزیک بود.

گوپرت مایر در ۲۸ ژوئن ۱۹۰۶ در کاتوویتز آلمان (کاتوویتس لهستان کنونی) به دنیا آمد. اگرچه زنان از نسل او به ندرت در دانشگاه حضور داشتند، گوپرت مایر به دانشگاه گوتینگن در آلمان رفت و در آنجا وارد رشته نسبتاً جدید و هیجان انگیز مکانیک کوانتومی شد. 

در سال ۱۹۳۰، در سن ۲۴ سالگی، دکترای خود را در فیزیک نظری به دست آورد. او با جوزف ادوارد مایر آمریکایی ازدواج کرد و با او نقل مکان کرد تا بتواند در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور کار کند. با توجه به اینکه دوران رکود بود، دانشگاه او را استخدام نکرد، اما او به هر حال به کار روی فیزیک ادامه داد. وقتی این زوج به دانشگاه کلمبیا در نیویورک نقل مکان کردند، او روی جداسازی ایزوتوپ‌های اورانیوم برای پروژه بمب اتمی کار کرد.

تحقیقات بعدی او در دانشگاه شیکاگو در مورد معماری هسته‌ها - اینکه چگونه سطوح مداری مختلف اجزای مختلف هسته را در اتم‌ها نگه می‌دارند - جایزه نوبل را برای او به ارمغان آورد که او با دو دانشمند دیگر به اشتراک گذاشت.

ادامه دارد...

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: زنان فناوری علم مریم میرزاخانی جایزه نوبل فیزیک علم و فناوری برنده جایزه زیست شناس نخستین زن اولین زن او اولین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۱۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مشاغل بدون آسیب شناختی کدامند؟

ایسنا/خراسان رضوی مشاغلی وجود دارد که افراد با انجام آن، ۴۰ درصد کمتر در معرض آسیب شناختی بعد از ۷۰ سالگی قرار دارند.

تحقیق جدید خطرات زوال شناختی روی ۷۰۰۰ نفر در ۳۰۵ شغل مورد بررسی قرار گرفت.

وقت آن است که در کلاس هنر یا آشپزی ثبت‌نام، کتاب بازی‌های فکری و پازل را باز یا یک بار دیگر سعی کنید به ایتالیایی یا آلمانی تسلط پیدا کنید.

شواهد علمی جدیدی به‌دست آمده است که به‌نظر می‌رسد آنچه را که بسیاری گمان می‌کردند، تأیید می‌کند؛ اینکه در مغز شما، مانند بسیاری از چیزها، ممکن است «ااگر از آموخته‌هایتان استفاده نکنید به فراموشی سپرده شوند.»

نتایج تحقیق جدید نروژی نشان داد افرادی مجبور بودند از مغز خود در زمینه شغلی زیاد استفاده کنند، ۴۰ درصد کمتر در معرض آسیب شناختی در سنین بالای ۷۰ سال بودند، نسبت به افرادی که شغلشان بیشتر به کارهای روزمره متکی بود.

ترینه هولت ادوین از بیمارستان دانشگاه اسلو، محقق اصلی این تحقیق، در بیانیه‌ای گفت: ما الزامات مشاغل مختلف را بررسی کردیم و دریافتیم که تحریک شناختی در محل کار در مراحل مختلف زندگی در دهه‌های ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰ سالگی شما، با کاهش خطر ابتلا به اختلالات شناختی خفیف بعد از ۷۰ سالگی مرتبط است.

وی افزود: یافته‌های ما ارزش داشتن شغلی را نشان می‌دهد که به تفکر پیچیده‌تر به‌عنوان راهی برای حفظ بالقوه حافظه و تفکر در دوران پیری نیاز دارد.

این تحقیق بر اساس مطالعه ۷۰۰۰ نفر در ۳۰۵ شغل انجام شد و محققان مشاغل را در چهار گروه دسته‌بندی کردند، از مشاغلی که به بیشترین تفکر و خلاقیت نیاز داشتند تا مشاغلی که کمترین نیاز را داشتند. برای مثال معلمان در دسته اول بودند. مشاغل پستچی و نگهبان در گروه چهارم قرار گرفتند.

حتی پس از محاسبه متغیرهایی مانند سن، جنسیت، تحصیلات و درآمد، محققان دریافتند افرادی که در گروه چهارم قرار داشتند ۶۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات شناختی یا زوال عقل بالای ۷۰ سال بودند.

یا برعکس، افرادی که در گروه اول بودند، گروهی که باید همیشه در آن تفکر کرد، ۴۰ درصد کمتر از گروه اول دچار اختلال شناختی شدند.

خوب، بنابراین نمی‌توانیم نتیجه بگیریم که انجام جدول کلمات متقاطع یا یادگیری یک ساز موسیقی خطر را تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد. این حداکثر مزیتی است که در طول دهه‌ها به‌دست آمده است و در کسانی که مشاغل هیجانی داشتند در مقایسه با کسانی که مشاغل خسته‌کننده و معمولی داشتند، مشاهده شده است.

تمرین دادن مغز

اما این تحقیق به داده‌هایی افزود که نشان می‌دهد تمرین دادن مغز، به‌عبارت دیگر، فکر کردن زیاد و انجام کارهایی که شما را از نظر ذهنی به چالش می‌کشد، به‌راستی برای آن مفید است.

این یافته، شاید به‌طرز شگفت‌آوری، موضوعی بحث‌برانگیز میان محققان پزشکی باشد. بسیاری از محققان برجسته در این زمینه در هر دو طرف بحث موضع گرفته‌اند و یافتن مطالعاتی که شما را به این فکر می‌اندازد که آیا کل ماجرا دروغ است یا خیر، کار سختی نیست.

یکی از چالش‌های عمده تحقیقات در این زمینه بیشتر به امکان تحقق آن بستگی دارد.

به این دلیل که هیچ راهی برای تکرار شرایط آزمایشگاهی در دنیای واقعی وجود ندارد. ما نمی‌توانیم یک میلیون جفت از دوقلوهای همسان را جدا کنیم، آنها را در ۲ موسسه پزشکی مختلف برای تمام عمرشان حبس کنیم سپس، برای مثال، فقط یک گروه را برای دهه‌ها تحت تربیت مغز و تحریک شناختی قرار دهیم و دریابیم چه اتفاقی می‌افتد.

بیشتر تحقیقات مجبور بوده‌اند بر خوداظهاری یا مداخله نظارت شده کوتاه‌مدت تکیه کنند.

این چیزی است که این تحقیق جدید در نروژ را به‌ویژه جالب می‌کند. این تحقیق، مشاغلی را مورد بررسی قرار داد که تعداد زیادی از مردم در طول چندین دهه انجام داده بودند. بنابراین محققان توانستند اثرات تحریک شناختی پایدار و تمرین را در درازمدت بررسی کنند.

این یک آزمایشگاه و کامل نیست، اما شروع بسیار خوبی است.

در همین حال شایان‌ذکر است کسانی در جامعه علمی که نسبت به مزایای تحریک ذهنی بر سلامت مغز مشکوک هستند، اغلب سعی می‌کنند به سؤالی متفاوت از بقیه پاسخ دهند.

به‌طور معمول، محققان پزشکی برای اثبات چیزی انتظارها رو بالا می‌برند سپس در دستیابی به آن شکست می‌خورند. آنان اغلب به‌سرعت به این نکته اشاره می‌کنند که A منجر به B می‌شود در حالی‌که به‌راستی ثابت نکرده‌اند، فقط اینکه، ارتباط آماری قوی بین A و B وجود دارد.

خوب قابل قبول است اما در دنیای واقعی ما با سوالات متفاوتی سروکار داریم. چه احتمالی وجود دارد که این یافته کمک‌کننده باشد و هزینه‌ها و خطرات آن چیست؟

بسیاری از مردم مدت‌ها قبل از اینکه محققان پزشکی به‌طور قطعی ثابت کنند که سیگار باعث سرطان ریه می‌شود، سیگار را ترک کردند. اگر منتظر اثبات این موضوع بودند، بسیاری از آنان همان ابتدا به‌دلیل سرطان ریه می‌مردند.

این امر تحت هیچ شرایطی عملی نیست. زوال عقل، بیماری وحشتناک است، بیماری آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل است. هر چیزی که به‌طور قابل قبولی ممکن است خطر را کاهش دهد ارزش امتحان کردن را دارد. به‌خصوص اگر به اندازه انجام جدول کلمات متقاطع جذاب باشد، یادگیری آلات موسیقی و یادگیری یک زبان جدید آسان‌تر از ترک سیگار است.

منابع

https://www.marketwatch.com

https://www.morningstar.com

https://finance.yahoo.com

انتهای پیام